dinsdag 9 november 2010

Reflectie hoorcollege Jacco van Uden

Reflectie op het hoorcollege met gastspreker Jacco van Uden namens Stichting Toekomstbeeld en Techniek (STT) en de tekst ‘Gaming the system: What higher education can learn from multiplayer online worlds’ door J.C. Herz.
De STT richt zich op het onderzoeken van toekomstbeelden met betrekking tot techniek. Dit varieert van verschillende onderwerpen waarbij altijd ook de maatschappij wordt meegenomen in de verkenning. Dit doen ze door geïnteresseerden vanuit alle betrokken groepen bij elkaar te brengen en zij hun ideeën te laten delen.
Hoewel ze vele verschillende verkenningen uitvoeren of uitgevoerd hebben, kwam Jacco van Uden tijdens het gastcollege vooral om de toekomstverkenning ‘Serious gaming’ toe te lichten die ze op dit moment uitvoeren. In die verkenning proberen zij een beeld te schetsen van de mogelijkheden op het gebied van het functioneel gebruiken van games. De definitie die STT hanteert van Serious gaming is dan ook:
‘Computer games met een ander primair doel dan het bieden van entertainment.’
Hoewel ze Serious gaming vanuit verschillende perspectieven onderzoeken (bijv. games voor ouderen of de mogelijkheden op het gebied van management) zal ik mij hier vooral richten op de mogelijkheden voor het gebruik van games in het onderwijs. Reden daarvoor is dat de tekst die we voor deze week moesten lezen daar ook over ging.
In ‘Gaming the system: What higher education can learn from multiplayer online worlds’ beschrijft J.C. Herz hoe games gebruikt kunnen worden in het hoger onderwijs. In feite kunnen we er dus vanuit gaan dat Herz in haar tekst ongeveer dezelfde definitie hanteert als STT aangezien er dus ook sprake is van games die niet als primair doel hebben om entertainment te bieden.
Hoewel de definitie in principe op hetzelfde neerkomt is de insteek van het onderzoek van Herz wel degelijk anders dan het doel van de verkenning van serious gaming door het STT. De STT probeert objectief een beeld te schetsen van de mogelijkheden zonder een waardeoordeel toe te kennen. Herz daarentegen houdt een betoog waarbij ze duidelijk pleit voor het toepassen games in het hoger onderwijs.
Wat vooral interessant was aan het betoog van Herz is dat zij pleit voor games in het hoger onderwijs in plaats van het lagere onderwijs. De meeste mensen zullen bij Serious gaming toch denken en aan spellen voor kinderen op de basisschool of de middelbare school waarbij kinderen al spelend geografie en geschiedenis leren of hun vocabulaire vergroten. De reden dat Herz zo ingaat op het hogere onderwijs in plaats van de basisschool is omdat ze de samenwerking ziet tussen gamers op internet en denkt dat deze spontane vorm van coöperatie een toegevoegde waarde kan hebben op het onderwijs.
STT richt zich ook op de samenwerking tussen mensen op internet die spontaan ontstaat bij het spelen van games maar Herz gaat in dit artikel dieper in op de relatie die de studenten met hun onderwijzer hebben. Zoals Herz ook aangeeft is het eigenlijk raar dat een student bij elk vak beoordeeld wordt (vaak) door slechts één docent. Het zou logischer zijn als studenten elkaar constant moesten beoordelen. Als één persoon iets beoordeelt is dat sterk vatbaar voor fouten of dingen die over het hoofd gezien worden. Verder vindt Herz dat de beloning die een student krijgt van zijn of haar docent veel minder voldoening geven dan wanneer 20 mensen positief op een artikel reageren.
Het artikel van Herz heeft mijn kijk op serious gaming zeker verbreedt. Ze verplaatst het debat van simpelweg spellen spelen en al daarmee informatie vergaren naar een online ruimte waar de beoordeling van studenten een totaal nieuwe dimensie aanneemt. De rol van de docent is natuurlijk altijd al een erg belangrijk onderwerp geweest bij het onderzoeken van het eventuele voordeel bij serious gaming. Daarbij is de vraag: ‘In hoeverre zullen serious games de docent vervangen? Natuurlijk van belang. Ik denk dat dit niet het geval is maar dat de rol van docent zal moeten worden verplaatst naar het beoordelen van de studenten naar het coachen van de studenten om elkaar te beoordelen. 

Bronnen:

Herz, Judith. „Gaming the System. What Higher Education Can Learn from Multiplayer Online Worlds.” 2001. www.educause.edu. 30 September 2010 <http://www.educause.edu/ir/library/pdf/ffpiu019.pdf>.

1 opmerking:

  1. Interessant! Ik heb ook onderzoek gedaan naar de educatieve waarde van games (informeel- en formeeleducatief), scriptie voor de RUN & VOB is te downloaden op: http://www.scribd.com/doc/562706/Jongeren-weer-naar-de-bieb-games-het-ei-van-Columbus
    Verbeterd, verkort, en vernieuwd als boek bij NBD Biblion uitgave te koop op Bol.com:
    http://www.bol.com/nl/p/here-come-the-gamers/1001004006888885/
    Doe er uw voordeel mee op (serious) game gebied, u steekt er ongetwijfeld veel van op! Vr. groeten Joris Steenbakkers, Drs. Letteren afgestudeerd op games aan de Radboud Universiteit Nijmegen

    BeantwoordenVerwijderen